Beknopte mededelingen

• De sossen hebben drie maanden, uren gepalaver en 45 bladzijden drukwerk nodig gehad om uit te vissen waarom ze de verkiezingen hebben verloren - iets dat ik hen piekfijn op vijf minuten tijd tussen de soep en de patatten had kunnen uitleggen, gratis en voor niets:
  
  
  • Het 'nieuwe progressieve project' sloeg zogezegd niet aan, het kiespubliek is 'te heterogeen'. Jean-Luc zegt: wat wilt ge, er zitten geen echte sossen meer in de partijleiding, met Jef Sleeckx en Louis Tobback is het licht (bijna) uitgedaan.
  
  
  • 'Vandelanotte als kandidaat-premier was een tactisch juiste maar strategisch foute zet.' Kijk, dat is zoiets als zeggen dat Freya half zwanger is. Het is juist of het is niet juist. Als een partij zo doorwrocht moet liggen mediteren over iets simpels als leiderschap en het premierschap is het duidelijk dat ze dat niet waard is: hoe gaat zo'n premier ooit beslissingen kunnen nemen?
  
  
  • De lachwekkende campagne. 'Ja!'... Ja, wat? Ja, we gaan met alle plezier Brussel-Halle-Vilvoorde splitsen? Ja, we zijn er nog niet helemaal uit of de Lanotte premier moet worden? Ja, wij zijn sos maar die Spiritisten eigenlijk ook een beetje liberaal? Ja, wij rammelen graag met uw voeten? Ik bespaar u verder de bloemlezing aan infantiele verkiezingsslogans gebruikt tijdens de campagne, die zijn op bladzijde 19 van voornoemd rapport te bewonderen.
    
  
  Aangezien ik het niet slecht voor heb met de sossen - ik heb indertijd toch twee coalities met hen gesmeed - zal ik hen hier graag kort mijn advies geven: smijt de reclamejongens/meisjes en onafgestofte academici die momenteel de dienst uitmaken in het partijbestuur buiten en vervang hen door echte sossen - die moeten toch nog ergens rondlopen. Laat de genoemde reclamemensen vervolgens doen waar ze goed in zouden moeten zijn, namelijk het verzinnen van verkiezingsslogans en uittekenen van een campagne. Die zouden dat een stuk beter moeten kunnen dan de mentaal-andersvaliden uit wiens koker de vorige scheen gekomen te zijn. Een win-win!


• Over Brussel-Halle-Vilvoorde gesproken: uit hoofde van mijn Vilvoords burgemeesterschap ben ik zondag acte de presence gaan geven op de Gordel. Ik heb speciaal mijn Ardens weekend onderbroken om wat op mijn velo te kunnen poseren. Let wel, na honderd meter rijden ben ik terug in mijn Mercedes gestapt - die fiets ligt al een paar jaar quasi-ongebruikt te roesten in mijn kelder en ik wil mijn fragiele rug niet riskeren door doorheen het kader te zakken. Het is het gebaar dat telt. En trouwens, als het dit jaar niet lukt via politieke weg mets ik zonodig eigenhandig een scheidingsmuur in mijn gemeente, teneinde de kieskringen te splitsen.


• De Rompuy is tussentijds verslag aan het uitbrengen bij den Berre. Ik wenste dat ik ze alletwee op sterk water zou kunnen zetten, later. De laatste tijd kan ik namelijk beter en beter overweg met de Rompuy. Interessant is dat de verstandhouding tussen ons beiden over de jaren zowat het omgekeerde parcours als die tussen Wilfried en mij heeft gevolgd: in het begin konden we elkaar niet rieken, maar nu zijn we trouwe confidantes. En de huidige Koning en ik zijn natuurlijk altijd de beste kameraden geweest. Moest die Van Ypersmeersel de Spirou zo geen onuitstaanbare vijg zijn konden we met ons gevieren een deftig potje kaarten tijdens de dode momenten te Laken.