Miljaardegodvernondehierenginder

Ik kan mijn welverdiend gepensioneerdenbestaan, dat voornamelijk opgefleurd wordt door een gastronomisch weekendje hier, een feestelijke degustatie in het wildseizoen daar, wat lintjes doorknippen links en rechts en het inkasseren van mijn pree voor die Dexia-bestuurszetel, binnenkort waarschijnlijk goeiendag zeggen. 

Ik moet meer naar mezelf luisteren, of beter nog, mijn eigen retorische vragen leren beantwoorden.

In tempore non suspecto, het lijkt nu een eeuwigheid geleden, stelde ik namelijk alhier:

En nu staat Yves dus aan het roer. Ik wens hem alle succes toe en denk dat hij misschien geen onaardig premier gaat worden, maar laat ons wel wezen: in het rijtje Gaston Eyskens - Tindemans - Martens - Dehaene gaat geen Leterme bijgezet worden. Hij bedoelt het goed, maar of hij het ook kan?

Wel, we hebben ondertussen met meer dan lede ogen ruimschoots mogen aanzien hoe dit kalf zichzelf heeft weten verdrinken in een lauwe soep van onkennelijke incompetentie. Ik ga er niet teveel woorden meer aan vuilmaken, het blijft een partijgenoot, maar zijt gerust dat er nu momenteel van alle kanten aan mijn pens getrokken wordt.

"Als ge het niet zelf doet, komt er niks van in huis", zei mijn grootvader aan moeders kant zaliger altijd tegen mij als klein broekventje. Met het vorderen der jaren meen ik de nodige wijsheid opgedaan te hebben om hier met enig gezag een variatie op te plegen: 

"Als ge het niet zelf doet, verprutsen andere sukkelaars het wel voor u."

Tijd om opnieuw aan de slag te gaan!