10.07.2008

Dexia

Amateurs. Prutsers. Voddeventen. Onwelvoeglijke stukken labbekak. Platzeikers.

Neen, ik heb het hier voor een keer niet over journalisten of fotografen, maar over onze bankiers. Nog ergere stukken onbenul dan sommige van mijn collegae-politici.

Zoals u ongetwijfeld op deze webstek gemerkt heeft, was ik de politiek zo beu geworden als de flauwe pasta die ze in de kantine van het parlement plegen  te serveren, en lag ik de laatste maanden rustig te genieten van mijn welverdiende pensioen. Gastronomische weekendjes in de Ardennen die gastronomische weken, soms zelfs maanden werden, overwinteren aan de Cote d'Azur, kaartavonden met mijn geburen, ge kent dat wel. Ik ben zelfs het Joenk gaan opzoeken in Toscane, niet omwille van het dubieuze genot van zijn gezelschap, maar omdat het goedkoop overnachten was en ons Celie per se een wijndegustatie-trip wou doen.

Enfin, en nu deze miserie dus. Ze moeten gedacht hebben, we gooien den Dikke tegen het probleem in de financiele sector, die Loodgieter zal dat allemaal wel fixen. Dexia eerst dus. Om te beginnen zal het afgelopen zijn met royale ontslagpremies voor het hogere kader - met uitzondering misschien voor de voorzitter van de Raad van Bestuur. Vervolgens kan het uitmesten beginnen. Securitized mortgages, credit default swaps, enzovoort: ik ben mijn huiswerk aan het maken en ik ga mijn volle gewicht tegen al die zever op de financiele markten gooien, ge zult eens wat zien!